Tine en Cis op reis...: Peru

Midden van de nacht aangekomen in Lima, en al in de taxi naar ons hostel voelen we ons uitgelaten en valt er een blokje van ons schouders: we zien vrolijke jeugd feesten op ´t straat, de stad bruist er ook ´s nachts nog op los, en er blijken terraskes te zijn, de politie patrouilleert ook ´s nachts in de straten... Dit hebben we gemist in Venezuela, waar grote steden ´s nachts te gevaarlijk zijn, het volk achter gesloten deuren feest, en de politie ver te zoeken is na zonsondergang. Herwonnen vrijheid, joepie! Als dat maar goed afloopt... :-)

In Lima vindt het vrolijke wederzien plaats tussen de maten C&C en tia Tine, getuige de foto´s. Al is Cas dan wat aangedaan van het baardige uitzicht van Cis... een mens zou voor minder een donkere zonnebril opzetten. We klinken op het goeie nieuws en toffe kadootjes vanuit België met een goeie Pisco Sour!

Drie goeie eters bijeen: in Lima start onze twee weken durende culinaire (of misschien beter boeffers-) tocht door Peru, smikkelen van cebiche, lomo saltado, veel avocado en ondertussen ook al Guinees biggetje-knorknor. Maar voor de rest hebben we samen ook nog wel een paar andere katjes gegeseld (opgelet met de Spaanse vertaling, Cas :-)!

Dus Gaz geben!! De eerste stop is Cusco, de oude hoofdstad van de Inca´s in de bergen. Mondelinge overlevering in ´t Quechuaans verhaalt dat de eerste Inca, Manco Capac, de zoon van de zonnegod (Inti), Cusco heeft gesticht rond 1100 na Christus. Vanuit Cusco breidde het rijk snel uit tot in Colombia en Chili, indrukwekkend!
Zeker als je weet dat de Inca´s wel knap textiel, keramiek, architectuur en metaalsmeedwerk ontwikkelden,maar nooit het wiel, schrift of rondbogen ontdekten. Eveneens ontstellend is dat de Spaanse conquistador Francisco Pizarro met slechts een handvol volk dit enorme rijk wist te veroveren. Dit dankzij een goeie timing: burgeroorlog en ziekte-epidemie. De Spanjaarden brachten stalen zwaarden, schilden, vuurwapens en paarden met zich mee. Naar ´t schijnt mislukte de opstand van zo´n 100 000 tot 200 000 Inca´s tegen 190 Spanjaarden en een 80 paarden grandioos, en kwam Peru volledig in de handen van de Spanjaarden. Tjonge. De volledige bijna-socialistische Inca-maatschappij ging ten onder, en het gebruik van gemeenschapswerk werd door de Spanjaarden uitgebuit in mijnbouw. Vervolgens daalde de bevolking van 7 miljoen naar 1,8 miljoen door ziekte, oorlog, uitbuiting enzomeer. Enkel ruïnes blijven over, en de valleien rond Cusco herbergen heel wat pareltjes. Je proberen voor te stellen hoe deze steden er in hun glorietijd hebben uitgezien, bezorgt je kippevel... en veel bedenkingen over de aard van het mensenbeestje.

Nu we in de buurt zijn, moeten we zeker Machu Picchu bezoeken, en niks beter dan ernaartoe te stappen. We vertrekken op de 5-daagse Salkantay-trip, genieten onderweg van spectaculaire Andes-landschappen, de kleurrijke bevolking, smullen passievruchten recht van de boom in de valleien, drinken coca-thee, en broebelen in warmwaterbronnen.

Het culturele hoogtepunt was de schranspartij op dag 4, eu nee, we bedoelen Machu Picchu!
De naadloos aansluitende stenen die ooit tempels en straten hebben gevormd, de ligging, de verloren historiek... Formidastisch!

Na deze fijne trip verkennen we andere culinaire hoekjes van Cusco... en genieten natuurlijk van de Inca-straatjes, de Spaanse architectuur, de musea en de kleurrijke winkeltjes! ´s Avonds relaxen we met een glaasje lekkers op de tonen van het magistrale "El Condor pasa" ;-).

We sluiten de twee weken samen met Cas af in Ollantaytanbo, een stadje dat sinds de Inca-tijd bewoond is. Het stratenplan is echt InCasiaans, de waterleidingen nog intact en de terrassen worden nog gebruikt voor maïsteelt. We laten ons verbazen door de vele traditioneel geklede inwoners, de ruïnes en ´t landschap natuurlijk!